Een markante maandagmorgen mail
Lieg asjeblieft eens tegen me!
Ze is Portugees en wil een casus inbrengen tijdens een expattraining die ik geef. Het doet haar verdriet dat tijdens ‘gezellige’ etentjes met Nederlandse vrienden haar gevoelens geregeld gekwetst worden.
Ze zeggen steeds dingen die haar pijn doen.
En ze hebben het niet eens door dat ze dat doen. Als ze voorzichtig aanroert dat ze het niet zo leuk vindt wat ze zeggen, antwoorden ze: ’Dat bedoelen we toch niet zo. Daar moet je je niet zoveel van aantrekken. In Nederland zijn we gewoon direct.’ Zo doen we dat ‘hier’ nu eenmaal. Wen er maar aan! Ze gelooft ergens wel dat haar vrienden het niet kwaad bedoelen maar ze begrijpt het niet. Vinden haar vrienden het dan belangrijker om te zeggen dat haar haar lelijk geknipt is dan om rekening te houden met haar gevoelens? Ze krijgt bijval van een Braziliaanse die zich naar mij toedraait en zegt: ‘Ýeah, sometimes I think. For God’s sake just lie!’ Lieg asjeblieft eens tegen me! Moeten jullie echt altijd alles zeggen? Is dat echt belangrijker dan gewoon aardig zijn?’
Ik ben ineens een jullie geworden
Ik ben ineens een ’jullie’. Een vertegenwoordiger van ‘de Nederlanders’ en ‘de Nederlandse cultuur.’ Iemand die hen kwetst.
De expats herinneren me aan de tijd dat mijn Pleaser nog prominent aanwezig was. Voordat ik in het bedrijfsleven ging werken. Toen ik nog geloofde dat iedereen alleen maar aardig wilde zijn. En toen ik nog dacht dat mijn collega’s genereus en attent waren als ze zeiden: ‘dit lijkt me echt een hele leuke klus voor jou, Karin’. Tot ik ontdekte dat het dan juist de rotklussen waren die ze aan mij weggaven.
Misschien begonnen we ooit allemaal als Pleasers, maar werden onze Pleasers gekwetst in relaties.
Overruled in onderhandelingen. Waren onze Pleasers te goed van vertrouwen. En zeiden de mensen om ons heen: dan moet je maar voor jezelf opkomen! Zo doen we dat hier. Wen er maar aan.
En dat deden we. Eraan wennen.
Want als je ergens moet wonen of werken is het beter maar te wennen aan hoe de dingen gaan.
Moet ik dat nu ook tegen alle expats zeggen? Als je niet de hele tijd pijn wilt oplopen, als je het hier wilt volhouden. Als je hier wilt werken en leven, wen er dan maar aan. Verberg je Pleaser! Word minder gevoelig en kom voor jezelf op. Pas je aan.
Een voorstel voor ons allemaal
Ik heb een voorstel aan ons allemaal.
Zeg in plaats van: ‘Zo doen wij nu eenmaal’ – ‘Ja, dat doen wij inderdaad vaak zo’
Zeg in plaats van: ‘Wen er maar aan’ – Ja, dat is niet leuk. Dat kan kwetsend zijn. Dat moet rot voelen voor jou’.
Dan hoef jij helemaal niets anders te doen. Je kan gewoon lekker direct blijven.
En toch verandert er dan een klein beetje iets als de ander merkt dat je het dan werkelijk meent.
Pleaser Party
Hoe zou het zijn als jouw Pleaser er eens helemaal mocht zijn?
En ook nog eens een heleboel andere Pleasers kon ontmoeten?
Leer nieuwe dingen over je Pleaser tijdens de volgende online Pleaser Party op vrijdag 27 oktober van 9.00- 11.00. Please jouw Pleaser en geef je nu op!
Speciale ‘Verander Niks’ actie
Er is ook nog een speciale actie bij Managementboek!
Koop het boek ‘Verander Niks. Goed zijn in wie je bent.‘ – en krijg het boek met 107 ijsbrekers kado.
De actie loopt nog tot en met zaterdag 30 september.
Ik wens je een aardige week.
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
Reacties op deze maandagmorgen mail
- Ik geniet zo van je markante maandag morgen mails! Deze is ook weer sterk geschreven. En wat een leuk initiatief jouw Pleaser Parties. Misschien sluit ik een keer aan . Heb het deze maand een beetje druk met mijn werkgever pleasen…
- Mooie markante mail weer Karin! Ode aan de Pleasers! Mag in de politiek ook meer aandacht voor zijn, zeker nu. Zou de wereld een stuk mooier maken. Zegt mijn Idealist. 😉
