Een markante maandagmorgen mail
Conceptversies
Dingen weggooien. Ik ben er helemaal niet goed in. Daarom heb ik mijzelf een verbod opgelegd.
Ik mag vanaf nu geen nieuwe A4 ordners meer aanschaffen.
Zo dwing ik mijzelf er eerst een leeg te maken en de inhoud ervan weg te doen. Want wat moet ik met drie mappen vol kladteksten, feedback en oude versies van mijn boek Verander Niks. Goed zijn in wie je bent? Het boek is toch af! Waarom vind ik het dan zo moeilijk om al die concept versies gewoon in de papiercontainer te gooien?
Ze zijn nooit gelezen maar hebben wel bestaan
Als zanger en cabaretier Bram Vermeulen een van zijn dagboeken wegdeed, deed hij dat met een ritueel. Dat las ik in zijn boek ‘Rust’. Hij maakte dan een speciaal afscheidsgedicht voor dat specifieke dagboek.
Misschien is dat een oplossing voor dingen waar je op een of andere wijze moeilijk afstand van kunt doen? Er écht afscheid van nemen. Met aandacht.
Voice Dialogue sessie met mijn teksten
Ik besluit het te proberen en leg mijn geschreven teksten op de bank in mijn kantoorruimte.
Op de plek waar normaal gesproken mijn cliënten plaatsnemen.
Ik schraap mijn keel en richt mij tot de stapel A4-vellen: ‘Hai, hierbij wil ik jullie bedanken voor jullie bijdrage aan mijn schrijfproces, voor al die tijd dat jullie mij vergezeld hebben en alles wat ik van jullie heb geleerd.’
Enkele beginzinnen uit mijn eerste versie reageren teleurgesteld: ‘Ga je ons wegdoen? Ik dacht dat je van ons onder de indruk was. Je beweerde dat je ons aantrekkelijk vond. Maar bij de eindversie koos je toch liever voor andere zinnen.
Waren wij niet goed genoeg voor jou?’
‘Natuurlijk wel!’ reageer ik. ‘Denken jullie dat echt? Jullie kwamen inderdaad niet in de tekst die door lezers wordt gelezen, niet in het boek. Maar jullie waren mijn eerste woorden. Jullie waren mijn begin, mijn vertrekpunt. Dankzij jullie ging ik op pad.’
‘Maar niemand zal ooit van ons bestaan weten!’
Andere geschrapte delen tekst vallen de beginzinnen bij. ‘Nee, niemand zal ons kennen! Wat heeft ons bestaan dan voor zin? Als we niet zijn gezien en gekend?’
‘Ik zag jullie en ik voelde jullie’ roep ik uit. ‘Door jullie te schrijven heb ik kunnen ontdekken wat er in mijn innerlijk leeft en mijzelf op een nieuwe manier ontmoet. Door jullie heb ik mijn eigen kijk op Voice Dialogue leren verwoorden en daardoor is mijn relatie ermee verdiept en veranderd.’
‘Zoals in de huidige generaties de ervaringen van vorige generaties doorklinken zo klinken jullie in al die andere, gedrukte woorden door’.
Mijn vierde conceptversie klinkt bedroefd, ‘dat klinkt wel mooi als je dat zo zegt maar het doet ook pijn.’
Ik knik begripvol. ‘Ik waardeer alles wat jullie voor me hebben betekend’.
Als ik de stapel papieren buiten bij de supermarkt in de blauwe papiercontainer gooi, voel ik een mengeling van opluchting en weemoed.
Het is een afscheid maar het opent ook een deur naar nieuwe verhalen, onbekende werelden en misschien nog onontdekte delen van mijzelf.
Wil jij ook afscheid nemen van dat wat je nu bezet houdt en ruimte maken voor wat er nog meer in je leeft?
In de tweedaagse training Verander Niks. Goed zijn in wie je bent! maak jij ruimte voor andere delen van jezelf.
Meld je NU DIRECT aan voor deze training op donderdag 18 en vrijdag 19 april en ontdek jezelf opnieuw.
Is er iets waar jij afstand van wilt doen om ruimte te maken?
Vraag je zelf af:
- Waarom wil je daar afstand van doen? Wat denk je dat dat je geeft?
- Bedenk een klein ritueel om dat te doen.
Ik wens je een week vol nieuwe ruimtes.
Karin
Voice Dialogue expert, opleider, trainer, (relatie)coach
Reacties op deze markante maandagmorgen mail?
- Ik lees al een tijdje met plezier je maandagmorgen mail en ben vaak verbaasd hoe treffend je dingen kunt verwoorden. Maar deze week heb je voor mij de spijker op z’n kop geslagen! Hartelijk dank daarvoor! En ook voor je geweldige boek, dat ik eind april al twee keer heb gelezen!
- Wat toevallig dat je net over dit onderwerp schrijft! Ik ben ook aan het opruimen. Fijne dag met veel ruimte voor jou!
- Wat mooi!
